Allahu Teala’ın Habibi Hazreti Mustafa Miladın 571,senesi Nisan ayının 20’sıne rastlayan Rebi’ül evvel ayının 12.Pazartesi gecesi sabaha karşı Mekke’de doğdu..
O’(salallahu aleyhi ve sellem)daha doğmadan babası Abdullah vefat etmiş,ve yetimliği de anne karnından başlamıştı..Altı yaşındayken annesi de vefat etmişti,sekiz yaşında dedesini kaybetti..öyle bir dede ki,o bütün Mekkeli’nin de desteğiydi..
şimdi o da bir seher yızdız gibi kaybolup gitmişti..
Mekke!de çekmediği sıkıntı kalmadı..
Ama O’sarsılmamış,hanımı,amcası de pespeşe vefat etmiş,ki,her ikisi de O’nun en büyük destekçisiydi..fakat O’ndan zerre kadar bir ümitsizlik olmamıştır..
O’(salallahu aleyhi ve sellem)bir mesuliyet insanıydı,tebliğ vazifesi O’na verilmişti ve islamı rebliğ O’nun varlık gayesi olmuştu..Ashabı O’nun başlarında bir kuş olup kıpırdarlarsa uçuverecekmiş gibi dinlerlerdi..
Gülleri andıran mübarek yanaklarından tebessüm çiçekleri hiç eksik olmazdı..
Hiç kimsenin kalbini kırmayan,duygularını incitmeyen bir sevgi çağlayandı O’(salallahu aleyhi ve sellem)Sade ve mütevazi bir hayat yaşar,göşterişten uzak kalırdı..
O’nu,Ashabı sırtında hasır izini gördükleri zaman çok üzülür..”emret Kisra’nın sarayları gibi tahtlar döşeyelim Sana “dediklerinde, “İstemez mısınız dünya onların,Ahiret bizim olsun “derdi..
O’seven ve sevilen bir liderdi.Ashabına seviyordu.vefatına yakınkaç defa mescidde ashaba dönmüş ve teker-teker süzerek hıçkıra-hıçkıra ağlamıştı..
Evet,Ashabına seviyordu ve koruyordu..”sakının ashabımdan ve onlara uygunsuz söz söylemeyin “”Benim ashabım gökteki yıldızlar gibidir,hangisini uyarsanız hidayeti bulursunuz “gibi nice sözleri bu sevginin deliliydı..
Bir Nebi ki,tevazu kanatlarını yerlere kadar sermişti.
O’nun huzurunda herkes teklifsiz girip çıkabiliyordu..
Müminler zengini,fakiri,emiri,hizmetçisi aynı mescidde ve aynı saflarda oturup kullukta bulunuyordu..
Mazlumların sadık dostuydu..
onlara sohbet eder,acı ve dertlerini paylaşır,onların halleriyle hallenirdi..
Evinde örnek bir baba,akraba,dostlara karşı sadık bir yardımcı,savaşlarda ordusuna lider bir komutandı Rahmet Peygamberimiz..Ümmetinin sevgilisiydı..O’nu o kadar seviyorlardı ki,yılan deliklerini,O’na bir zarar gelmesin diye ayaklarıyla kapatıyorlardı..
“işte göğsümüz,Senin göğsüne siper olsun Ya Resulallah !”diye sağında,solunda,önüne arkasında kenetleniyorlardı..
Evet,Peygamberimiz ahirette büyük günah işleyenlerin şefaat edecektır..
Bizde diyoruz ki..
“ANAMIZ,BABAMIZ SANA FEDA OLSUN…ŞEFAAT ET BİZLERE YA RESULALLAH !